Styð Runólf - Skammir til félagsmálaráðherra

Eftir að hafa lesið allt það sem ég kemst yfir að svo stöddu um þetta mál sýnist mér sem svo að Runólfur (sem etv. er í miklum spuna, en ég leyfi honum að njóta vafans) sé alveg hreint EINSTAKLEGA HÆFUR í starfið því hann er einn þeirra sem tapaði öllu í gin bankanna og sparisjóðanna. Merkilegt að allir einblíni ekki á það hvernig eigendur sparisjóðanna borguðu sjálfum sér með fé á ábyrgð Runólfs og náðu aleigunni frá honum í leiðinni heldur á að hluti kaupanna var fjármagnaður með lánum með fáránlegum veðum.

 

Árni Páll kemur út úr þessu sem popúlisti, tækifærissinni og í versta falli heigull og hann ætti að neita að taka við afsögn Runólfs og segja sjálfur af sér. Ég er orðinn langþreyttur á bullinu sem úr honum kemur um þau "kjör sem almenningi standa til boða". Það eru ekki kjör, heldur ókjör.

 

Skuldarar þurfa umboðsmann sem er blóðþyrstur í garð bankanna, mann sem á harma að hefna. Ekki einhverja puntudúkku sem situr og stendur eftir því hvaðan vindar blása fyrir hádegið.

Umboðsmaður skuldara hættur

Athugasemdir

[Sigurbjörg Kristmundsdóttir, 4.8.2010 kl. 09:53]

Ég er nú eiginlega sammála þér Rúnar, inn með Runólf út með Árna Pál.