Beinakirkjugarður

Snati og Hringur áttu sér hús í austurhorni kirkjugarðsins og undu hag sínum vel. Hinsvegar voru þeir óánægðir með veðráttuna þar uppi á hæðinni og vildu komast í hlýjuna niðri við gosbrunninn. Þar var það annar hvutti, Ruddi, sem réð ríkjum samþykkti að selja þeim grafhýsi þar sem var endalaust til af beinum. Ruddi var svo spenntur yfir Snata og Hring að hann samþykkti að gefa þeim grafhýsið sem hann gætti fyrir sinn flokk að hann samþykkti að taka upp í það bein úr sínu eigin grafhýsi. Hann fékk þau hinsvegar aldrei því þegar til kom var grafhýsið orðið galtómt og hjörð Rudda hafði fórnað úr sér eigin beinum til að hjálpa Snata og Hring að tæma grafhýsið stóra og lá um allan kirkjugarð, máttlaus og varnarlaus. En það var einmitt það sem Snati og Hringur höfðu ætlað sér og skuggahjörð þeirra streymdi nú inn úr austrinu og gekk á milli samanfallinna hundhræjanna og reif þau á hol öskrandi og gólandi. Gosbrunnurinn yfirgnæfði hljóðin í kirkjugarðinum, það kom haust og áletrun grafsteinanna máðist á brott undir blóðregni hinnar svörtu nætur.

Kaupþing frysti Samson-innstæðu